Andrea’s POV
I am now a Lanston at labis ang saya ko.
Buong oras ay hindi binitawa ni Zandrick ang kamay ko sa party. We keep on accepting the greetings from our guest habang hawak- hawak ang kamay ni Zandrick. Mahigpit ang pagkakahawak niya roon na parang ito na ang huling oras na makakasama niya.
"Masaya ako para sa inyo, Andrea.” Wika ng isa sa naging kaibigan ko noong college at naging kasama ko na rin minsan sa trabaho.
Hindi ko maiwasang mapangiti. Tiningnan ko si Andreae. "Ikaw? Kailan ka ikakasal, Max?” ngiting wika ko na siyang nagpapalawak ng ngiti ni Max ngayon. Noon pa man ay nasnaay na kaming nagbibiruan sa isa’t-isa at hindi ko maipagkakailang isa sa naging matalik kong kaibigan si Max.
"Wala pa naman sa plano ko 'yan, Andrea. Saka sino naman magpapaksal sa akin? Ni boyf
