Announcement

799 Words
Hi, dear readers. You can read the remaining chapters on GoodN*vel or Filinovel. I couldn't post the chapter here because it's contracted in the said platform. Just search the title or my pen name: J. A. Cunado. Support Claire and Leon's journey to contract marriage that will result in an everlasting responsibility. Teaser for the next chapter: NAPAILING-ILING si Leon matapos ang ginawang pag-igkas ni Claire para salubungin ang kaibigan nitong babae nagngangalang Carol. Nakita niya na nag-usap ito nang masinsinan pagkatapos ay nilagpasan siya at pumasok sa ward. Kahit na hindi niya na napigilan ang biglaan nitong pag-ikas kanina, at kaba nang mapagtanto ang ginawa nito. Seeing Claire walking barefoot and well inside the hospitall hall to the annex inside relieved him somehow. Ngayon lamang siya nagkatagpo nang babae na walang pakundangan sa pagkilos. Yes, he admit that Claire was smart and talented. But she has that quality of an average person which she was. Carefree is the right word the poor and less rejective. But it never lessens her charm though. He still believes that she can pull the act in front of her parents. To think that she blushes when she was called baby is good enough for them to work in front of their parents. They just need to make it more believable. Naghintay si Leon na papasukin ni Claire sa annex at ipakilala sa mga kakilala nito, ngunit nang halos labing-limang minuto na siyang nakaabang sa pinto ay hindi niya na napigilan ang mainis. As the person behind the hospitall bills and Claire’s fortune, he made himself welcome to the room without hesitation. It wasn't usually his thing, but there’s no way Claire would because she got busy. Tiningnan siya ni Claire nang sandaling makapasok siya sa annex bago ibinalik nito ang atensyon babaeng sa pasyente. Dahil doon ay naningkit ang kanyang mga mata at nag-igtingan ang kanyang mga paa. Claire is treating him like a nimble wind, his greatness and ego can’t take it. To think that he is the great Leon of Manuel’s fashion house, begging for Claire’s affirmation is the act he thought he will never do... or so he thought since he was doing it now like he was some kind of kid wanting a cheap lollipop, it’s unbelievably crazy and it has to stop. But he didn't know why does he keep doing it even though it was kind of off for his perfect image. Tumikhim si Leon upang muling kuhain ang atensyon ni Claire sapagkat sumipat lamang ito sa kanya bago muli nag-iwas ng tingin. Ilang ulit niya iyong ginawa ngunit wala siyang napala kay Claire hanggang sa inabutan siya ng isang basong tubig ng isang binata na sa tingin niya ay nasa dese-sais anyos pa lamang. He give up seeking for her attention with a gritted teeth, his arms crossed in his middle. “Baka po kailangan niyo na ng tubig,” wika ng binata para mapatingin diya dito. “Napansin ko po kasing panay ang ubo ninyo.” Tiningnan niya nang ilang segundo ang inabot nitong baso. “Is that distilled? If it’s not then I can’t drink it, kid.” Kumunot ang noo ng binatilyo bago nagtatakang napabaling kay Claire habang kumakamot sa ulo. Ganoon din ang ginawa niya bago niya nakita ang pagngiti ni Claire sa kanilang gawi. “Distilled water is a water that's been purified by undergoing heating and condensation,” harahat na sagot ng dalagitang pasyente na sa tingin niya ay kasing edad lamang ng batang lalaki. “That’s right!” he acknowledged the lady and show his admiration to her before gazing back at the boy. “You should know that, too, young man.” “Paumanhin po pero mahina ako sa salitang Ingles hindi gaya ni Sherry,” pagbibigay-alam ng batang lalaki, tinutukoy ang batang matalinong babae. “Ako naman po si Carlos.” “Okay, Carlos. You should study more. Claire and I will be back here after our wedding so you better answer at least one of my questions,” ani Leon para matigilan ang bata. “Wedding? Hindi ba kasal iyon sa tagalog? Tama ako, Sherry, ‘di ba?” tanong ni Carlos sa kaibigan nitong si Sherry habang pahapyaw na bumabaling-baling sa kanya. “Kasal iyon sa tagalog. Kasal is wedding.” Tumango ang batang si Sherry kaya naman gulat na napalingon sa kanya si Carlos. “Hindi ko naintindihan ang buo ninyong sinabi pero isa lang ang malinaw sa akin, Kuya... papakasalan ninyo po si Ate Claire?” tanong nito at tumitig sa kanya bilang panghihimgi ng sagot. Sumipat siya kay Claire bago tumango sa binata. “Oo, tama,” sagot niya at ibinalik ang mga mata kay Claire na ngayon ay namumula na ang mga pisngi. “Papakasalan ko ang ate ninyo.”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD