Muntik ko ng mabitawan ang hawak kong sandok ng may nagdoorbell.
Amp—
Kapag ako inatake sa puso, mumultuhin ko kung sino mang damuhong nagdoorbell. Hmp!
Dahil sunud-sunod na ang pagdo-doorbell ng kung sinuman sa labas ng condo ko ay pinuntahan ko na. Atat na atat?
Ang sakit sa tenga ng tunog ng doorbell. Hindi ba niya alam na may tao sa loob? Tsk.
Hinawakan ko na ang doorknob at binuksan ang pinto at nakita ko roon ang napakagwapong mukha ni Art.
Eh, si Art nemen pele eh!
Joke lang pala yung sinabi ko kanina. *crossing fingers*
I blinked my eyes many times. May dumi ba ako sa mukha? Bakit ganito makatingin si Art? Nakaka-conscious naman. Hinagod pa niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa tapos bumalik ang tingin niya sa mukha ko.
"Why.." hinawakan niya ang magkabila kong pisngi.
