His deep black eyes are staring at me while breathing heavily.
"Art.." ang lakas ng kabog ng puso ko habang nakatitig sa mga mata niya.
Nangilid ang mga luha ko ng makita ko ang mukha niyang pagod na pagod. Namiss ko siya sobra.
"A-Amara.." his voice broke. Inapat na hakbang niya ang pagitan naming dalawa at kinulong ako sa mga bisig niya at tuluyan na akong umiyak at niyakap siya pabalik. Ang higpit ng yakap niya. Yung tipong hindi ka na papakawalan pa.
"Uh, balik na lang kami mamaya." Ani Laxus at kasunod noon ang pagsara na lang ng pinto ang narinig ko.
I sob and tighten my hug. Namiss ko si Art. Noong ako lang mag-isa ang pumunta dito sa ospital, pakiramdam ko mag-isa lang ako at walang kakampi. Last minute na ay napag-isipan ko pang sabihin sa kanila pero hindi na ako nag-abala.
