Chapter 23

1888 Words

"Let me carry your bag." Hindi pa ako nakakasagot ay nakuha na niya ito. Matapos ang nangyari kanina sa loob ng shuttle- SHIT. AYOKO NG MAALALA! KINIKILIG AKOOOOOOOOOOOOOOOO! So yun nga. After that.. ehem.. kiss.. ehem.. lumabas na rin kami. Baka mapaghinalaan pa kaming dalawa. Pero bitbit niya ang bag ko. Paano kung magtanong sila kung bakit siya ang may dala ng bag ko? At kung bakit sabay kami? "Ako na ang magdadala. Baka makita nilang ikaw ang may dala tapos magtanong pa sila-" "Then we will let them know." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya at hindi sinasadyang nahampas siya. "Nababaliw ka na ba—" "Oo, sayo." Napalabi ako. Kelan pa siya natuto ng nga gano'n? Nag-iwas ako ng tingin at naramdaman kong nag-init ang mukha ko. Damn you, Art. Wag mo akong pakiliging peste ka.

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD