"Oh my God, you really think of that?" humagalpak ako ng tawa at halos hindi na ako makahinga. Grabe talaga 'to si Jarvis. Nasa trabaho na siya't lahat ay ako pa rin ang iniisip niya?
Goodness, pinag-papantasyahan lang naman ako ng mokong. And now, ka-video call ko siya. Nang makabawi ako sa pagtawa ay inirapan ko siya.
"Sorry ka na lang. No entrance muna, ayaw ka payagan ng anak mo," ani ko bago humagikgik.
Kapag kasi hinahalikan niya ako ay nasusuka agad ako. Ewan ko kung bakit ganoon. Siguro dahil nandidiri ang baby namin sa kaniya, charot.
"Goodness, baby. Kapag ako pinayagan na ng anak natin, lagot ka sakin. Hindi ka makakalakad," aniya at ngumisi sa akin.
Ngumisi rin ako sa kaniya, "Ha, as if naman magagawa mo 'yon. Isang round nga lang ay nag-aalala ka agad sa baby natin. Gr
