[Renzo’s POV]
Sumilay ang busilak at tunay na ngiti Charlie ng sabihin ko na siya ang una.
Siya ang unang kliyente at siya ang bukod tanging babae sa buhay ko. Bukod tanging kinahuhumalingan ko ng mahabang panahon.
Malapit na kami sa mall at hawak ko pa rin ang kaniyang mga kamay. Hindi niya namalayan nakapag-park na ako at nabuksan ko na rin ang pintuan. I unbuckled her seatbelt. Charlie seemed to be thinking too deep. Ang lapit na naman ng aming mga mukha.
“Malalim yata iniisip mo, misis. Nabitin ka ba?”
“Let’s go to the grocer. It’s been a long day,” sagot nito na sadyang iniwasan ang tanong ko.
Nanatili akong nakadukwang sa kaniya at pinagmasdan ang kaniyang mukha ng malapitan. Akala ko ay itutulak niya ako o sasampalin nang dahan dahan niyang iangat ang kaniyang mga braso at
