Kinalas ko ang mga braso ni Sav na mahigpit na nakayakap saakin. He loosened them and I slowly turned around to face him. Luhaan ang mukha ko nang magsalubong ang tingin namin. His soft expression made me cry even more. Ilang pulgada lang ang layo ng mga mukha namin, umiling ako.
"Dalawang taon, Sav." I said between my silent cry. His tumb brushed my tears carefully and slowly. Ang titig niya na puno ng emosyon ay nakakapanlambot ng tuhod. He caressed my hair and put it on the side in my ear.
"I'm sorry, it took me two long years. Alviz, patawarin mo'ko."
Madiin akong napapikit sa huling hikbi ko at napailing. Nang magmulat ako ay sinubukan kong seryoso itong tingnan kahit na luhaan ang mukha ko.
"Sav, two years, from that night, everything ended. Hindi ang pagmamahal natin sa isa't-i
