Nagmamadaling bumalik sa tabi ko si Hazel at saka inaanot sa akin ang box ng tissue. Hindi ko nga rin alam kung paano pipigilan ang pag-agos ng luha ko. Bulwak siya ng bulwak. “Ma’am tahan na po. Nag-aalala na po ako sa inyo, gusto niyo po tawagan ko na si Sir?” Para na rin siyang naiiyak base sa tono ng boses niya. Panay pa ang abot niya sa akin ng tissue. Umiling ako habang nagpupunas ng luha ko.
“Huwag na natin istorbohin ang Sir mo. Busy ‘yon.” I said in between my sobs.
“Pero kasi Ma’am...” She bit her lower lip na parang nagpipigil ng gagawin. Ramdam kong ninerbyos na siya dahil sa walang ampat kong pag-iyak. Knowing her boss. Tss. Kinuha niya ang cellphone niya na para bang naghihintay na lang ng go signal ko. I looked at her. Siya kaya, ganoon din kaya ang tingin niya sa akin? Se
