Eden POV
Kung nakakamatay lang ang tingin ay kanina pa ako nakabulagta sa kinauupuan ko sa sama ng tingin sa akin ni Tyron habang nagmamaneho siya at ako naman ay tawa ng tawa sa kinauupuan ko. Nakakatawa lang kasi si Tyron, eh. We have a lunch with our parents in a fine restaurant. He wants to tell them the good news. Kagagaling lang namin sa hospital dahil sa bigla akong nawalan ng malay.
"Are you finished?" He asked.
I smiled sweetly. "Yep." I chuckled again.
He tsked. "Baby, hindi 'yon nakakatawa." Sabi niya at napailing.
Tumawa lang ako. "Ikaw naman kasi, eh. Kalalaki mong tao, nawalan ka ng malay."
He glanced at me. "Baby, I'm just happy that's why."
"Happy? Obvious namn, eh. Nawalan ka nga ng malay, eh ... for five minutes. Ty, nakakahiya kaya 'yon. Mabuti na lang at ang Ob-g
