Chapter 122

1464 Words

Kung hindi ko napaghandaan ang pagkikita namin ni Tita Teria. Mas lalong hindi ko ponaghanda ang paghaharap namin ngayon ni Kobie. Alam ko na bilog ang mundo. Sa ayaw man at sa gusto ko, tiyak na magkikita pa rin kami. Alam ko na kinakailangan kong paghandaan ang ganitong sitwasyon. Pero ang araw na 'to ay hindi ko pa inaasahan. Sa katunayan ay hindi ko alam kung kailan ako magiging handa. Nawala na sa vocabulary ko na makipagkita pa sa kaniya. Kung kailan ayaw ko na siyang makita, ngayon pa ulit kami nagkita ni Kobie. Pero syempre gusto kong ipakita sa gwapong kumag na ito na hindi ako apektado sa presensya niya. Nagkunwari ako na hindi ako nasasaktan ngayon. Taas noo pa rin akong nakatayo kahit na hindi ko alam kung ano ang eksaktong ekspresyon ng aking mukha. Sa kabila ng

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD