Chapter 118

1167 Words

Mahimbing na sana ang tulog ko ngunit bigla iyong naudlot ng may napansin akong bigla na lang humalik sa aking noo. Sa tingin ko ay wala pang sampung minuto simula nang makatulog ako. Nagpaalam din sa akin nang maayos si Axel na uuwi na muna sa kanila. "Please lang huwag mo akong guluhin!" sabi ko. Ang halik na iyon ay sobrang pamilyar sa akin. Alam ko sa sarili ko na mag-isa lang ako sa bahay. Kaya sino naman ang gagawa no'n sa akin? Inisip ko na lang na panaginip ko lang iyon kaya nagpatuloy ako sa pagtulog. Kahit ang totoo ay gusto kong isipin nasi Kobie iyon. Kinabukasan ay nagising na naman ako sa mga halik. Tumagilid ako nang higa at gusto ko pa sanang bumalik nang tulog ngunit hindi ko na magawa. Kinukulit na ako ngayon ng bisita ko at pinugpog ako nang halik sa ak

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD