Ewan ko ba, pero para akong nahihipnotismo ng sarili kong puso.
Isang kahibangan dahil kahit alam ko nang mali ang lahat ng ito, pero kusang sumusunod ang buong katawan ko sa bawat sinasabi sa akin ni Kobie.
Kahit na hindi naman niya ako pinipilit sa gusto niyang mangyari ay sinunod ko pa rin siya. Sumama pa rin ako sa kaniya.
Hinayaan ko ang sarili kong magpadala sa kaniya.
Wala namang ibang dahilan. Ginusto kong sumama sa kaniya. Masaya rin akong makasama siya sa kabila ng pag-aalala sa kahihinatnan.
Alam kong meron din akong pagkukulang sa naging nakaraan naming dalawa.
Biglang bumalik ang isip ko sa nakaraan. Ang araw na pinagsasabihan ako ni Tiyang Lala.
Hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa isip ko ang mga sinabi sa akin ni Tiyang.
Na dapat hindi ako ang dapat na magha
