Tanghaling tapat pero wala pa ring pinipiling oras si Kobie.
Lalaspagin yata ako nito kakatira niya sa akin. Pagod na pagod ang katawan ko at kahit tanghaling tapat ay nakapagdesisyon pa rin ako na matulog katabi siya.
Makabawi man lang sa nawala kong lakas. Ilang araw na rin kasi akong puyat.
Ngunit wala pa yatang isang oras ay muli na naman itong nabuhayan ng alaga.
Nakatalikod ako kay Kobie at gaya ng palagi niyang ginagawa ay mahigpit na naman ang yakap niya sa akin.
Halos hindi na nga ako makahinga sa sobrang higpit nang yakap niya at kahit hangin ay mahihiyang disturbuhin kami, pero hinayaan ko na lang siya. Iyon ang paraan niya para ipadama sa akin na mahal niya ako.
At kahit sino'ng babae ay gugustuhin na mayakap sila ng taong mahal nila. Komportable na ang lahat kahit
