"La, puntahan ko muna si Mama," paalam ko kay Lola at mabuti na lang dahil hindi na ito kumontra pa.
Sa tuwing nagpapaalam kasi ako sa kaniya ay lagi niyang sinasabi sa akin na samahan ko muna siya.
Iyon ang madalas niyang sagot lagi sa akin na huwag siyang iwan sa tabi niya dahil wala siyang kasama.
Kaya bilang masunuring apo ay wala na akong magawa kundi pagbigyan si Lola.
Masaya akong kasama si Lola at sa ginagawa kong pag-alalay sa kaniya.
Pero sa mga oras na ito ay gusto kong makawala muna saglit.
Abala kasi si Lolo sa pakikipag-usap kay Papa Kokoy dahil minsan na lang kasi sila nakakapag kwentuhan dahil laging abala si Papa sa negosyo na pinapatakbo niya.
Gusto ko na sanang umalis sa bahay kanina pa ngunit kahit ilang beses ko ng sinubukan na magpaalam kay Mama at Papa
