"Masarap siguro ang nakain mo kanina kaya masyado kang seryoso ngayon… bigla ka ring tumalino," nakangiti kong ani ngunit halatang alanganin ang mga ngiting ipinaskil ko sa aking mga labi.
Sa totoo lang ay wala akong ideya kung bakit pakiramdam ko ay iniiwasan niya ako noong nakaraang araw.
Ilang araw na siyang hindi nagpapakita sa akin o mas mainam siguro kung sasabihin ko ngayon na mas binibigyan niya kami ng oras ni Axel.
Iyon ang nararamdaman ko.
Hindi ko nga alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon o kung ano ang reaksyon na dapat kong ipakita sa harap niya.
Naninibago ako sa ugali niya at mas nakakapanibago ang mga inasta niya.
Kaya hindi ko mapigilan ang sariling idaan na pang sa biro ang pag-uusap namin ngayon sa kabila ng pagiging seryoso ng mukha ngayon ni Potch
