Chapter 153

1199 Words

"Thank you dahil gusto mo lang," sarkastiko kong sagot sa kaniya habang natatawa. Ayaw pa talagang aminin na ayaw lang akong mahirapan. Ayaw pa talagang aminin na kahit hiwalay na kami ay ako pa rin ang iniisip niya. Napansin kong nagsisimula na namang mamula ang kaniyang tenga. Mukhang nahihiya ito sa akin at marahil mali ang ibinigay niyang sagot sa akin. Lahat kasi ng mga binili niya ay halos gamit ng mga babae. Akala ko pa naman noong una ay may iba na siyang babae. Selos na selos pa naman ako. Hindi ko siya tinigilan sa pangungulit ko at gusto ko siyang paaminin. Kinilig na ako sa mga sinabi niya kanina pero mas lalo pa akong kikiligin kapag sinabi niya sa akin ang dahilan kahit alam ko na. Iba pa rin kung sa kaniya ko mismo marinig. Pero kadalasan kasi sa mga lalaki ay ma p

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD