Maxine's POV
"Cheers!"
Kaliwa't kanang humahampas ang beywang ng mga taong nagsasayaw sa gitna ng dance floor. It was a wild party na hindi ko inaasahan. Ang sabi sa akin ng kapatid ko, kakain lang daw kami sa fine dining restaurant, ngunit namalayan ko na lang na nandito na ako sa isang bar at pinanonood silang magsaya kasama ang kanyang mga kaibigan.
"Max, come join us!" sigaw niya sa akin nang makitang nakaupo lang ako sa sofa.
"It's okay. Ayos lang ako rito," tugon ko saka pilit na nilagyan ng ngiti ang aking labi.
Lumakad siya patungo sa kinaroroonan ko habang hawak ang isang baso ng alak. Umupo siya sa aking tabi sabay sa pilantik ng kanyang daliri.
"Ito naman, bakit ba para kang manang? Isang linggo na lang at ikakasal ka na, hanggang ngayon ganyan ka pa rin? Hindi ko talaga maintindihan si Jake kung anong nagustuhan niya sa 'yo," sunod-sunod niyang sambit.
'Yes! I am a conservative woman. My long-sleeved dress was three inches below the knee and I always wear glasses. Pero kahit na ganitong klase akong babae, Jake, my fiancé, loved me for who I am.'
"Drink this."
Kumunot ang aking noo nang ilahad ni Chelsea ang hawak niyang alak sa aking harapan.
"I-I don't drink," I said, refusing her offer.
"You're going to be a married woman few weeks from now. For once, I want you to experience this kind of life," Chelsea insisted.
I looked at her eyes and I saw kung gaano siya kadesperadang maranasan ko ang bagay na ito. Chelsea is my step sister at ang totoo, hindi kami magkasundo, kaya ganoon na lang ang saya ko nang ayain niya akong kumain sa labas bilang celebration dahil malapit na akong ikasal. Kahit stepsister kami, magkaibang-magkaiba kami. She is so liberated and she always makes sure that she will get whatever she wants. At ako naman, walang ibang alam kung hindi ang tumulong sa gawaing bahay at pumasok sa trabaho nang walang ka-ayos-ayos.
Huminga ako nang malalim bago tumugon sa kanya. Alam kong kahit anong sabihin ko, she will still insist it.
"Okay! But only one," I said.
Lumiwanag ang mukha ni Chelsea at tila bata na napagbigyan ang hiling. Napangiti naman ako dahil sa reaction niya. Kinuha ko ang alak na nasa kanyang kamay, saka ito ininom nang isang diretso, isang bagay na hindi ko inakalang kaya kong gawin.
"Wooh! Cheers to my sisteret who will soon enter a married life!" she said, making the crowd more louder.
Ngumiti ako at bahagyang yumuko na animoy nagpapasalamat sa pagbati ng mga tao. Ilang sandali pa ang nakalipas, nagsimulang umikot ang aking paningin. Alam kong hindi ako sanay uminom ng alak but I didn't know that it will hit me hard.
Nagsimulang mamanhid ang aking paa at tuluyang nakaramdam ng pagkahilo. Hanggang sa maya-maya lang, nakaramdam ako ng init na ngayon ko lang naramdaman.
"Max, are you okay?" tanong sa akin ni Chelsea, looking worried.
But suddenly, isang smirk ang sumilip sa kanyang labi. Umupo siya sa aking tabi at tumawag sa cellphone. Hindi ko maintindihan ang kanyang sinasabi dahil sa matinding bagay na nararamdaman ko.
"Yes. Room 166 right?" Chelsea says, making me wonder. "I'm on it."
She assisted me to stand. Nilagay ang aking kamay sa kanyang balikat habang hawak ang aking baywang.
"You're drunk, Max. I can't believe that one glass will make you drunk," she said chuckled. "Let's go, I prepared a room for you so you can take a rest," saad niya na nagpainit sa aking puso.
Hinatid ako ni Chelsea sa isang kuwarto at doon ay pinunasan niya ang aking katawan. Ito ang unang beses na pagsilbihan ako ng aking kaibigan dahil hindi naman kami madalas na magkasama.
"I will remove your clothes so you will feel comfortable," saad niya.
Walang laban ang aking katawan at hindi ako makatanggi sa mga bagay na kanyang ginagawa. Matapos iyon, she covered me with blanket at tanging undies lang ang suot ko.
"I have to go, Max, enjoy!"
'E-Enjoy? Anong ibig niyang sabihin?'
Nalilito man ang aking isip, hinayaan ko na lang ang mga bagay dahil nagsisimula nang mamula ang aking mukha at ang init sa katawan ko ay unti-unti nang gumagapang. Maya-maya lang, naramdaman ko na ang private part ko ay nagsisimulang maglabas ng madulas na likido at hindi ko alam kung ano ang bagay na ito.
I am trying to control myself and trying to sleep. Ngunit nanlaki ang aking mga mata nang malakas na bumukas ang pinto. Isang lalaki ang pumasok dito at tila hindi siya makahinga. Mabilis akong napaupo sa kama.
"S-Sir, you're in the wrong room," sambit ko sa kanya habang tinatakpan ang aking katawan.
"A-Are you kidding me? This is the presidential suite," he said.
Halata sa kanyang tinig na nahihirapan siya at hindi ko alam kung bakit. Mabilis niyang tinanggal ang kanyang tie at tila mabangis na hayop na tumama ang mga tingin niya sa akin.
"Y-You! What are you doing here?" he said.
Hindi ko mahanap ang sasabihin ko sa kanyang tanong. Maya-maya lang, halos napalundag ang aking balikat nang marinig ang malakas niyang pagsuntok sa pader.
"s**t! Those bastard!" he said at nagmamadaling lumapit sa lugar kung nasaan ako. "You! Get out of my room!" sigaw niya sa akin ngunit tila paralisado ang aking katawan.
Malakas pa rin ang tama ng alak sa aking isip. Mainit ang katawan ko na tila nabibighani sa lalaking nasa harapan ko.
Maya-maya lang, nanlaki ang aking mga mata nang malakas niyang ibagsak ang pinto.
"A-Anong gagawin mo?" takot na takot kong tanong, saka niyakap ang aking katawan.
"Y-You need to help me," sambit niya sa akin.
Pagewang-gewang ang kanyang lakad patungo sa aking kinaroroonan. Ang kanyang mukha ay namumula na animoy may kung anong ininom na dr*ga.
"S-Sir?"
Lumapit siya sa akin at sumampa sa kama. Unti-unting lumapit ang kanyang mukha.
Natulala ako dahil napagtanto ko na napakaguwapo ng lalaking ito. Matangos ang kanyang ilong at ang kanyang mga mata ay tila humihigop ng kaluluwa. Pakiramdam ko ay napanood ko na siya sa isang pelikula dahil mukha siyang artista.
Nagsimulang sumingkit ang kanyang mga mata na tila sinusuri ang aking katawan.
"You're pretty," aniya.
Hanggang sa nanlaki ang aking mga mata nang maramdaman ang kanyang labi sa aking labi. Mariin niya akong siniil ng halik, dahilan upang magsimulang uminit ang aking katawan, tila nais lumaban sa init na binibigay niya, marahil ay dala ng alak o ng kung anong bagay na nilagay sa inumin ko.
Ang kanyang kamay ay nagsimulang maglakbay sa aking katawan. Pakiramdam ko ay may gumagapang na kuryente sa bawat pagdampi ng kanyang mga daliri.
"Umm..." napa-ungol ako nang maramdaman ang paghawak niya sa aking dibdib, isang bagay na sana ay hindi ko na ginawa. Nilaro niya ang ibabaw niyon at hindi ko mapigilang mapa-ungol namang muli.
Animoy nakadagdag sa init ng kanyang katawan ang malaswang ungol na lumabas mula sa aking labi. Naramdaman ko ang paglalaro ng kanyang dila sa loob ng aking bibig at unti-unti, hindi ko namalayan na tumutugon na ako sa dila niyang nakikipaglaro sa akin.
Ito ang unang beses na maranasan ko ito at hindi ko maikakaila, unti-unti ko itong nagugustuhan.
Mariing napakuyom ang aking kamay sa bedsheet ng kama. Nagsimulang bumilis ang t***k ng aking puso at tuluyang nilamon ng makamundong pagnanasa ang aking isip.
Paano? Paano nga ba ako napunta sa ganitong sitwasyon? Hindi na ako makapag-isip nang maayos, ang nais ko na lang ay mailabas ang init na nasa loob ng aking katawan.
Sandali niyang nilayo ang kanyang labi sa aking labi, saka nagmamadaling tinanggal ang lahat ng damit na suot niya.
Nanlaki ang aking mga mata nang tumambad sa aking harapan ang kanyang p*********i. Mariin akong napalunok, pakiramdam ko ay napakahaba nito at hindi ko alam kung kakayanin ko itong tanggapin nang buong-buo.
Mabilis na tumibok ang aking puso dahil ito ang unang beses na makakita ako ng kahabaan ng isang lalaki.
"Pleasure me... I need to release myself," aniya saka nagsimulang pumuwesto sa aking ibabaw.
Naramdaman ko ang dulo ng kanyang ulo sa entrada ng aking kaselanan.
"S-Sandali.... aahh!" nais ko sana siyang pigilan ngunit walang pakundangang ipinasok niya ang kanyang p*********i sa loob ng aking bukana.
Nagsimulang lumuha ang aking mga mata nang maramdaman ang matinding sakit at hapdi. Pakiramdam ko ay napunit ang buo kong pagkatao.
"S-Sh*t! Your a virgin?" gulat niyang tanong.
Hindi ko alam kung bakit, ngunit nang maramdaman ko ang mainit niyang p*********i sa aking l*gusan, lalong uminit ang aking katawan at tila naghahanap ito ng laman.
Hindi ako tumanggi, hindi ako lumaban, tinuloy ko ang makamundong damdamin na iyon at hinayaan ang sarili na lamunin ng sensasyon.
"Don't worry, I'll be gentle," aniya saka sinimulang igalaw ang balakang, unti-unti, dahan-dahan, hanggang ang sakit ay napalitan ng sarap.
Nang gabing iyon, tuluyan akong nagpa-angkin sa lalaking hindi ko kilala, isang bagay na labis kong pinagsisisihan.
***
SA pagsapit ng umaga, isang liwanag ang tumama sa aking mukha nang buksan ang kurtina ng bintana. Sinubukan kong igalaw ang aking katawan ngunit mariin akong napapikit nang maramdaman ko ang masakit na bagay sa pagitan ng aking mga hita.
"Awake?"
Mabilis na bumukas ang talukap ng aking mata nang marinig ko ang isang malalim na tinig.
'Di kalayuan sa aking kinaroroonan, nandoon ang isang lalaki na nakasuot ng bathrobe sa tabi ng bintana. Komportable siyang nagkakape na animoy isang magandang araw ito para sa kanya.
"S-Sino ka?" tanong ko saka muling tinakpan ang hubad kong katawan. Sandali akong natahimik at unti-unting bumalik sa aking isip ang nangyari sa amin.
Nagsimulang mangilid ang luha sa aking mga mata at tinapunan siya nang matalas na tingin.
"Ikaw! Hayop ka! anong ginawa mo sa 'kin?" sunod-sunod kong sigaw sa lalaki.
"I'm sorry sa nangyari kagabi. I guessed my friend put something in my drinks kaya nagawa ko iyon sa 'yo. 'Wag kang mag-alala, I will pay for the damage. Tell me, how much is–"
Naputol ang bagay na kanyang sasabihin nang batuhin ko ng unan ang kanyang mukha. Nakita ko ang inis sa kanyang makapal at itim na kilay nang gawin ko ang bagay na iyon.
"Hindi ako babaeng bayaran! Iningatan ko ang katawan ko para sa lalaking mahal ko, tapos kukunin mo nang ganoon na lang? Demonyo ka!" sunod-sunod kong sigaw sa kanya, sabay sa paglagaslag ng aking luha.
"Look, woman. Wala akong panahon sa drama ng buhay mo. You moan last night and it's a sign that you liked it. Now, I will put this cheque here," walang gana niyang sambit habang ang mukha ay tila walang emosyon.
Matapos niyang sabihin ang mga bagay na iyon, nagbihis siya ng tila walang nangyari.
"James," sambit ng lalaki na animoy may tinawag mula sa labas ng kuwarto.
Mabilis akong nagtago sa ilalim ng kumot nang marinig ang pagbukas ng pinto.
"Mr. Hamilton!" sambit ng lalaking pumasok sa loob ng silid.
"Prepare the car and give this woman a clothes."
"Yes, sir!"
Narinig ko ang mga yabag ng paa sa loob ng kuwarto. Alam kong hindi lang sila dalawa at tila isang batalyon ang kasama ng lalaking iyon.
Sino ba talaga siya?
Maya-maya lang, tuluyang nawala ang ingay sa paligid nang sumarado ang pinto ng silid. Nagsimulang pumatak ang luha sa aking mga mata nang tumama ang tingin ko sa isang pulang mantya na nasa kama.
"Wala na... wala na ang bagay na pinakaiingatan ko. Ilang linggo na lang at ikakasal na ako. Paano ko ipapaliwanag kay Jake ang mga ito?"
Nabalot ng matinding pagsisisi ang aking puso. Ang mga bagay na sana ay naiwasan ko kagabi ay hindi ko nagawa dahil maging ako, hindi ko walang kontrol sa katawan ko.
Mariin kong pinahiran ang aking luha. Wala nang magagawa ang pag-iyak ko kailangan ko na lang umisip ng paraan.
"Ganito, Maxine. Walang makakaalam ng tungkol dito. Mananatiling sikreto ang nangyaring ito," sambit ko sa sarili.
***
LUMIPAS ang ilang linggo, tuluyan kong binaon sa limot ang mga nangyari. Hanggang sa dumating ang pinakamasayang araw sa buhay ko.
Ang aking mga paa ay tila lumulutang habang lumalakad patungo sa altar ng simbahan. Hindi mawala ang ngiti sa aking mga labi at nanatiling nakatingin ang aking mga mata sa lalaking naghihintay sa akin.
Suot ang puting wedding dress, isang huling hakbang ang ginawa ko sa altar at hinarap ang lalaking mapapangasawa ko.
"Napakaganda mo, Maxine," sambit ni Jake sa akin na napakaguwapo naman sa suot niyang suit.
"Ganoon ka rin naman, Jake," saad ko sa kanya.
Marahan kaming humarap sa taong magkakasal sa amin, ngunit nang gawin ko ito, mabilis akong napakapit sa braso si Jake nang makaramdam ng pagkahilo, dahilan upang mapatingin sa akin si Jake.
"Max, okay ka lang ba?" nag-aalalang wika niya.
Tumingin ako kay Jake at nagsimulang manlabo ang aking mga mata.
"O-Oo, ayos lang ako," pilit kong pagtugon.
Ngunit matapos akong magsalita, naramdaman ko ang pagbagsak ng aking katawan hanggang sa tuluyan na akong nawalan ng malay.
"Max! Max!" sunod-sunod na sigaw ni Jake.
***
"Alam po ba ng pasyente ang tungkol dito?"
"Sa tingin ko ay wala siyang alam."
Kumunot ang aking noo nang makarinig ng usapan sa paligid. Nagsimulang magising ang aking diwa nang maramdaman ko ang malambot na kamang hinihigaan ko.
Unti-unti kong minulat ang aking mga mata at doon ko nakompirma na nasa ospital ako. Sinubukan kong lumingon sa paligid at nakita ko si Jake na nakaupo sa tabi ng kama. Sumilay ang ngiti sa aking labi nang malamang hindi niya ako iniwan.
"J-Jake..." nahihirapan kong sambit.
Nang marinig niya ang aking tinig, lumingon siya sa akin, ngunit tila nanlamig ang aking katawan dahil sa umaapoy niyang mga mata.
"M-May problema ba?" nauutal kong tanong sa kanya.
Maya-maya lang, tumama ang tingin niya sa aking tiyan, saka bumalik ng tingin sa aking mukha. Mariin akong napalunok nang ikuyom niya ang kanyang kamay at nagsimulang magsalita.
"Sino ang ama ng batang 'yan, Max? Kailan mo pa ako niloloko?"
Ang mga bagay na sinabi sa akin ni Jake ay labis na dumurog sa aking puso.
Hindi ko akalain na ang isang gabing pagkakamali ang sisira sa tahimik kong buhay...