EPHRAIM saw herself in a very beautiful place. Ngayon lang siya nakarating sa lugar na 'to pero pakiramdam niya ay nanggaling na siya rito. Huminga siya ng malalim at tinignan ang mga halaman at puno sa paligid.
Berdeng-berde ang kapaligiran at halos wala kang makitang patay na puno. Kumikintab ang mga dahon ng mga puno at kumikislap pa dahil sa sikat ng araw na tumatama sa mga ito. Huminga ng malalim si Ephraim at pinakiramdaman ang malamig na simoy ng hangin.
Nang makarinig siya ng yabag, mabilis siyang humarap sa kaniyang likuran at tinignan kung sino ang nasa kaniyang likuran. Kumunot ang nuo ni Ephraim. "Sino ka?"
Ngumiti ang babae. Ang ganda nito at mukhang parang isang dyosa. "Kumusta ka, Ephraim?"
Mas lalong kumunot ang nuo ni Ephraim. Itinuro niya ang sarili. "Ako?" Aniya. "Ki
