Chapter Thirty Seven
MARIZ
“EVERYTHING happens for a reason.”
Ang malakas na ihip ng hangin na siyang humahaplos sa aking katawan ay nagpapakalma sa akin. Ang tunog ng mga tuyong dahon ang maririnig habang tinatahak namin ang daan papunta sakanya.
Noon, ayaw na ayaw kong pumunta dito kasi kapag ganon ay naniniwala akong wala na talaga siya. Pero nauntog ako at nagising sa katotohanan na wala na talaga siya.
Halos araw araw ay dito ang naging tambayan ko. Dito ako nagre-review. Andito ako kapag may vacant kami nun. Kulang na nga lang ay magpatayo na ako ng bahay at tumira ako dito.
“Anong pangalan niya?” napatingin ako kay Adrian habang hawak niya ang kamay ko. Pinaghalong excitement at sadness ang nakikita ko sakanya.
“Malalaman mo mamaya. Surprise kase yon,” nangingiti kong sabi
