CHAPTER 37:
HINDI KO ALAM kung paano ko bubuksan ang pinto. Hindi pa rin siya tumitigil sa pagkatok at sigurado akong isa sa mga kasama ko sa bahay ay magigising nang dahil sa lakas ng pagkatok niya. Ni hindi rin ako makasagot, paano ako sasagot? Should I say na walang tao?
Hindi naman ‘yon pwede!
I bit my fingernails while waiting for him to stop knocking on the door. At saka, why would he come here? Hindi yata siya iyon! Baka naman nagkamali lang ako ng tingin?
Inangat ko ang kurtina at saka marahang muling sumilip sa bintana. And I was surprised to see Nicolai, smiling while looking at me. I almost jumped to see him smiling like that. Halos tumalon ang puso ko sa nerbyos!
“Open it,” he mouthed.
I sighed. Ano pa bang magagawa ko? Wala akong nagawa nang mas nilakasan niya ang pagk
