CHAPTER 23: I WAS STUNNED for a minute while processing what he had said. I want to believe that I was just going deaf but I know na malinaw pa ang pandinig ko. “You’re kidding, right?” I asked. He sighed and then shook his head. “I’m afraid no.” I took a deep breath, releasing the tension that I am feeling right now. “W-why?” Although may pakiramdam na akong alam ko, gusto ko pa ring marinig mismo sa bibig niya. Dahil ayaw kong paniwalaan kung ano man ang naiisip ko ngayon. Madalas kong paniwalaan kung ano man ang pakiramdam ko. Because I know that my instincts are always right. But now, I don’t want to believe it, for once. “Because I have feelings for you. At alam kong hindi mo kayang suklian ang nararamdaman ko,” he smiled. Shit. Nag-init ang mga mata ko nang dahil sa nagbabadya