Chapter twelve
ANDY’S POV’S
4:50 na hindi parin kami nagdidismiss, ano ba, bat ang bilis ng oras, ayokong mabawasan uli yung sweldo ko, maduga talaga yung Shon na yun, di man lang maawa sa mahirap na katulad ko
“blah blah blah blah” wala akong naintindihan sa pinagsasabi ng prof ko. ayoko ng patagalin pa baka mag over time nanaman to, nag raise ako ng kamay ko
“yes miss Tolentino?”
“ah mam, may I go out?”
“yes you may”
Tumakbo ako kaagad para puntahan ang young master ko!, patay nanaman kase ako dun pag late ako, dumiretso ako sa club house nila, buti na lang at mabilis akong tumakbo kaya nakapunta ako dun ng wala pang 5 pm hohoho!
“anong kailangan mo?” tanong niya saken
“eh? Ikaw nga tong may kailangan sa akin eh, bat mo ba ko pinapunta dito!”
“pinapunta ba kita? Wala akong mata
