THE next rainy morning, nagiimpake ko sa loob ng walk in closet. Naka-lapag lang sa fur carpet ang malaking maleta. Isa-isa kong sinilid doon ang mga natira kong gamit. Damang-dama ko ang kabigatan ng aking dibdib.
Bahagya pang nanginginig ang nanlalamig kong mga kamay. Sumisinghot pa ako at ilang beses kong kinurap ang aking mga mata para hindi tumulo ang luha. Humahapdi ang mga ‘yon.
Namamalayan ko na lang na tumutulo na pala ang malalaking butil ng mga luha ko pababa sa aking mga pisngi. Sunod-sunod ang pag-tulo no’n dahil kumukurap ako. Kapag hindi ako kumurap, maiipon lang sa mga mata ko at lalabo lang ang aking paningin.
My heart seems to want to sink. Ang bigat-bigat ng pakiramdaman ko dahil alam ko sa sarili kong huling araw ko na ‘to rito.
I will never see him again. The t
