MIRABELLA
AKO na ang umaayaw sa kakahirit ni Legis. Hindi s’ya nagpaawat hanggang sa pag-sapit ng dilim. Binilang ko kung nakailang rounds na kami. Mga nasa sampu yata pero may pasobra pang isa sa bathroom.
Hindi ko ma-take ang stamina n’ya. Halos lupaypay na nga ako pero s’ya, ang lakas pa rin. Sa edad n’yang ‘yan at dagdagan pa ng kondisyon ng kan’yang katawan, ako talaga ‘yong susuko. “Saan ako hihiga nito ngayong nasira ang kama ko?” Naka-tayo kami ngayon sa kaliwang bahagi ng kama. Pinagmamasdan namin ang kawawang sitwasyon ng kama ko. Nabali ang dalawang paa.
“Maybe… inaanay na kaya nasira,” natatawang tugon ni Legis.
“Paanong magkakaanay ‘yan kung bagong bili lang. Isa pa, wala namang bakas. Walang ibang dahilan... ang lakas mo kasi kumadyot. ‘Wag mong pagbintangan ang anay.”
