ILANG minuto siguro akong naka-tayo sa loob ng café. I felt like I was just dreaming. Mix emotions ang naramdaman ko. I am feeling sad for Regis but happy at the same time dahil sa wakas, masasabi ko na talagang sumuko na si Ursula.
Well, may konting pagdududa pa ako. She might change her mind. Nakakaramdam din ako ng pagaalala dahil ang lakas ng loob n’yang gumawa ng desisyon at ang bigat no’n para sa kan’ya. Kung ano man ang pakay n’ya, naka-handa ako sa ano mang mangyari.
Nauhaw ulit ako sa usapan namin kaya ininom ko na lang ang fruit juice bago umalis. Tulala ako sa dinadaanan ko habang bumabalik-balik sa isipan ko ang mga ganap kanina lalo na ‘yong mga sinasabi sa ‘kin ni Ursula.
“Sana, totoo na talaga ‘to… nakakapagod na makipagaway sa kan'ya…” mahinang usal ko.
NA’NG maka-b
