THE INDECENT PROPOSAL-RATED 18

CHAPTER 5

Ryker’s POV

“Ryker, , what happened to you?” Bakas sa mukha ni Mommy ang labis na pag-aalala nang makita niya ako. Lumapit siya at hinawakan ang mukha kong may sugat dahil sa hampas ng baril kanina.

“It’s nothing,” I said, turning my gaze away from her.

“Nothing? You have a wound on your forehead! Where did you go, and how did you get that?”

I looked at her. “Hinoldap ako kanina.”

“What! S-saan ka ba nagpunta at naholdap ka? Mabuti na lang at hindi ka nila pinatay!”

“Don’t worry, Mom. Nothing bad happened to me. The man who did this is already in jail.”

“That’s good to hear. Next time, hire a bodyguard so you won’t get hurt again.”

I sighed. “Mom, please don’t worry too much about me.”

“How can I not worry? You don’t even take care of yourself anymore.”

“Kailan ka pa dumating?” tanong ko.

Isang buwan na rin siyang nasa Amerika, at madalas pa siyang magbiyahe sa iba’t ibang bansa.

“Kanina lang ako dumating. Hindi ko naabutan ang daddy mo rito. Wala bang ibang masakit sa’yo? Gusto mo bang pumunta tayo sa ospital?”

Umiling ako. “I’m okay. Gutom lang ako,” sabi ko, sabay iwas ng usapan.

“Ipahahanda ko ng pagkain mo.”

“Thanks, Mom.” Niyakap ko siya at mabilis na hinalikan sa pisngi bago ako dumiretso sa kuwarto.

Pagpasok ko sa loob, napadako ang tingin ko sa larawan naming magkapatid. Kinuha ko ang picture frame na nakapatong sa lamesa at tinitigan ang nakangiting mukha ng kapatid ko.

“I miss you, Ryco,” I whispered.

Mula nang mawala si Ryco, naging malungkot na ang dating masayang tahanan namin.

Mabigat ang dibdib kong ibinalik ang larawan sa ibabaw ng mesa at humiga ako sa kama. Muli kong binalikan ang nangyari kanina.

“Tsk! Of all people who could’ve helped me, why did it have to be her?” I muttered under my breath.

Suddenly, my phone rang. Nang tingnan ko kung sino ang tumatawag, nakita ko ang pangalan ni Amirah. Agad ko itong sinagot.

“Hello, Babe!” I greeted.

“Babe, where are you?” she asked.

“In my room.”

“Are you at your bachelor pad right now?”

“Nope, I’m home. Why did you call?” I asked, sounding uninterested.

“Of course, I called! I’m your girlfriend. You haven’t called me for a week. When are you coming back to the U.S.? I want to see you.”

I let out a sigh. “Soon.”

“Give me a date, when exactly?”

“Babe, I have a lot of things to take care of here in the Philippines. I can’t go back to the U.S. yet.”

“I understand but I miss you so much.”

“I miss you too,” I replied.

“Okay, I’ll just wait for you to come back. I love you, Babe.”

“I love you too,” I said, ending the call.

Pagkatapos ng tawag, tumayo ako para maligo. Nagbabad ako ng halos kalahating oras sa jacuzzi bago lumabas ng kuwarto. Pagkatapos kong magbihis, agad kong sinilip ang cellphone ko kung nag-reply na si Jillian sa chat ko.

“f**k! She blocked me again.”

Muli akong gumawa ng panibagong social media account para lang ma-chat siya. Hindi ko na mabilang kung pang-ilang account na ‘to. Pagkatapos noon, lumabas ako ng kuwarto para kumain.

“Ryker, Ryker, good thing you came down. Isaac’s here,” sabi ni Mommy.

Bahagya kong tinaas ang kilay nang makita ko si Isaac na abala sa pagkain.

Lumapit ako at umupo sa tapat niya. “What brings you here?” tanong ko.

“Just came to check on you. You haven’t been in touch lately,” sabi niya sabay ngisi.

I glared at him. “We just saw each other yesterday. ‘Yung totoo, ano ba talaga ang dahilan kung bakit ka nandito?”

Huminto siya sa pagkain at tumingin sa akin. “I was hoping to invite you to my friend’s birthday party on Friday night.”

“I don’t have time for that,” malamig kong sagot.

“Don’t you want to come?” he asked.

“Yes, I don’t want to.”

Nagkibit-balikat siya. “I heard Bella Scott will be there.

Huminto ako sa pagkain at seryosong tumingin kay Isaac. “Bella Scott? David Grekey’s girlfriend the best friend of Raycon?”

He nodded. “Exactly! If you want to gather more information about Raycon, maybe she can help you.”

“Okay, I’ll come.”

Lumapad ang ngiti ni Isaac. “That’s good.” Muli niyang pinagpatuloy ang pagkain.

***

Hindi ko napigilan ang ngumiti nang mabasa ko ang reply ni Jillian sa chat ko sa kanya.

“That's right, you need to take the bait," bulong ko habang patikim-tikim kong iniinom ang laman ng baso na alak.

Nasa terrace ako ng mansyon ko at panaka-nakang pinagmamasdan ang labas. Sa kinaroonan ko kasi ay matatanaw ang mga ilaw, gusali, at mga bahay sa paligid. Ang sarap din ng hangin na dumadampi sa aking katawan.

“If you’ve got nothing better to do with your life, don’t involve me,” reply niya.

“Tsk! Kung sabagay, hindi naman talaga kapani-paniwala na may mag-alok ng sampung milyon para sa isang gabi."

Hindi ako nagdalawang isip na tawagan siya sa kanyang social media account.

“Scammer ka ba?” tanong niya.

Bahagyang umangat ang kanang kilay ko habang kausap siya. “What’s your bank account number?”

"Why are you asking?”

“Because I want to prove I’m not a scammer. I’m serious about what I said.”

“Fine. I’ll message it to you.” she ended the call.

“Hindi talaga ako nagkakamali sa pagkakilala ko sa'yo. Hindi ka makakatanggi kapag pera ang usapan," sabi ko habang nakatingin sa hawak kong cellphone.

Hindi na ako nagsayang ng oras. Pinadala ko sa kanya ang limang daan libo upang patunayan na hindi ako scammer. Pagkatapos ko siyang tawagan ay muli akong tumawag sa kanya.

“Check your bank account," sabay putol ko ng tawag.

Naghintay ako na tatawag siya sa akin, ngunit tatlong oras na ang nakalipas ay wala akong natanggap na tawag sa kanya.

“Jillian, huwag mo akong lolokohin kung ayaw mong idamay ko ang pamilya mo," bulong ko habang naghihintay ng chat o tawag niya.

***

“So, you mean to say Jillian Ramirez still hasn’t replied even after you gave her five hundred thousand pesos?” tanong ni Isaac.

Nasa loob kami ng opisina ko habang nakataas ang paa ni Isaac sa ibabaw ng mesa.

Sumimangot ako. “Hindi talaga ako nagkamali na mukha talaga siyang pera.” Kung hindi ko lang pipigilan ang sarili ko, baka mabasag ko ang basong hawak ko sa sobrang higpit ng pagkakahawak.

“Well! Barya lang naman sa’yo ang perang ‘yon. Pero bro, naisahan ka niya. Mukhang sanay na sanay siyang manloko ng tao.”

“Susubukan ko pa rin siyang suyuin.”

“Bakit hindi mo na lang siya ipapatay?”

Her death isn’t enough,” gigil kong sabi.

Magsasalita pa sana si Isaac, ngunit biglang tumunog ang cellphone ko.

“May tumatawag yata sa’yo,” wika ni Isaac.

Halos tumalon ang puso ko sa kaba at tuwa nang makita ko ang pangalang lumitaw sa screen ng phone ko.

Tumingin ako kay Isaac. “It’s Jillian.”

“Sagutin mo na.”

Tumango ako. “Hello,” sabi ko.

“Hello. Pasensya na kung natagalan ako sa pagsagot.”

Pinilit kong kontrolin ang mabilis na t***k ng puso ko. “It’s okay. So… do you believe now that I’m not a scammer?”

“Yes. Pero gusto ko lang malaman kung bakit ako ang gusto mo?”

“The first time I saw you, I was captivated by your beauty. Since then, I haven’t been able to get you out of my mind.”

“Marami namang magagandang babae kaysa sa akin. Bakit ako, na hindi naman mayaman?”

“Sinabi ko na ang dahilan ko,” sabi ko, may halong pagkainis sa tono.

Narinig ko ang mahina niyang buntong-hininga. “Totoo ba na bibigyan mo ako ng sampung milyon kapalit ng pakikipagsiping mo sa akin ng isang gabi?”

“Yes, of course.”

Nakangiti si Isaac habang nakikinig sa usapan namin. Sinadya kong i-loudspeaker ang tawag.

“Paano kung hindi na ako birhen? Okay lang ba sa’yo?” tanong niya.

"Inaasahan ko na ‘yon," bulong ko.

“It doesn’t matter to me whether you are or not.”

“Hindi ka ba nanghihinayang sa sampung milyon para lang sa isang gabi?”

“Well, if it’ll make me happy and satisfy my needs, why not?”

“Malaking halaga ang sampung milyon.”

“Why? Isn’t your value high enough? As far as I know, ten million is just right for your worth.”

She sighed again. “Fine. I’ll agree but on one condition.”

“Name it,” I said.

“If you give me half of the payment first, I’ll agree to whatever you want, anytime.”

“Sure. Wait for it, I’ll send half of the money later.”

“Thank you.”

“We’ll meet at Alder Heights Hotel tomorrow at eight in the evening.”

“Okay.”

“Good.” Pinutol ko ang tawag niya.

“Congrats! Matutupad na rin ang plano mo,” wika ni Isaac.

Ngumiti ako. “Hindi na ako makapaghintay na mangyari ‘yon.”

“Balitaan mo na lang ako kung masarap siya,” sabay tawa ni Isaac.

Tipid akong ngumiti. “She’s a whore.”

“Magaling sa kama ang ganyang klaseng babae… magaling din silang magpaikot.”

“Alam ko, pero hindi ako magpapauto sa kanya kahit anong sabihin niya.”

Nagkibit-balikat siya. “Okay!”

Sumapit ang araw na pinakahihintay ko. Ang pagkikita namin ni Jillian.

“Kanor, sunduin mo ang babae ko sa Alder Heights Hotel,” sabi ko sa driver ko nang makasakay ako ng sasakyan.

“Anong pangalan ng babae?” tanong niya.

“Jillian. Ituturo sa’yo ng nasa information.”

Tumango siya. “Saan ko po siya dadalhin?”

“Sa unit room ko sa Alderwood suites.” Dumukot ako ng pera sa pitaka at binigay ko ito sa kanya. “Para sa’yo, ibili mo ng makakain mo.”

Lumapad ang ngiti niya. “Salamat,” sabay kuha niya ng pera.

“Ibigay mo rin ito sa kanya.” Inabot ko naman sa kanya ang maliit na kahon.

“Noted po.”

“Sige, ihatid mo na ako sa Alderwood suited ngayon.”

Tumango siya at agad naman pinaandar ang sasakyan patungon sa pupuntahan namin.

“Ryker!” wika ni Isaac.

Sinadya kong papuntahin upang tulungan ako sa mga plano ko ngayon gabi.

Lumapit ako sa kanya. “Ready na ba ang lahat?” tanong ko.

Tumango siya. “Yes, handa na ang lahat. Sigurado ka ba na hindi ka sasabit sa plano mo?”

Tumango ako. “Sinusundo na ng driver ko ang babae na binayaran ko kaya puwede ka ng umalis.”

Tinapik niya ako sa balikat. “Okay, good luck!” Tumalikod siya at umalis.

Pagkaalis niya ay dumiretso ako sa banyo para magbabad sa jacuzzi habang naghihintay kay Jillian. Ilang sandali pa, nag-text ang driver ko, at sinabi niyang kasama na niya si Jillian.

Ngumiti ako. “That’s good,” sabi ko habang nakatitig sa win glass na may laman alak.

Agad kong tinawagan si Jillian.

“Have you received my little gift?” bungad kong tanong.

“Anong laman ng box?” tanong niya.

“A red handkerchief. Put it on now and cover your eyes.”

Naramdam kong kinakabahan siya dahil naririnig ko ang lakas ng paghinga niya. “Ha? Bakit ko kailangang takpan ang mga mata ko?”

I chuckled. “You don’t have the right to ask questions, Jillian. Just do as I say.”

“Pero—”

“Don’t be afraid. I won’t hurt you. I’m a man of my word. I’ll only take what I need… nothing more.”

“O-okay.”

Ngumiti ako. “Good. See you later.” Pinutol ko ang tawag niya at pinagpatuloy kong inumin ang alak habang nakababad sa jacuzzi.