108

1161 Words

Kabanata 108 "Liham, kailangan mo nang magpatingin." Sabi ko sa kanya habang kumakain kaming dalawa ng almusal, tulog pa ang mga mag-lola kaya kaming dalawa lang ang nasa loob ng dining hall. "I'm alright." He sighed. I don't know what's happening to Liham and it somehow scares me, not only for myself but for our twins too. Hindi ko alam kung ano ba ang nangyayari sa kanya. We need an expert to check him. "Liham, it's for your own good." So that you won't hurt others unconsciously like what you did to me last night. "Ano ba! Hindi mo ba ako naiintindihan?!" Sigaw ni Liham dahilan upang bumilis ang pintig ng aking puso, for a moment, I saw that red dot again appear in his pupils. Nang napansin ni Liham ang takot sa aking mukha ay bumuntong-hininga siya. "I-I'm sorry, I lost my temper

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD