97

1254 Words

Kabanata 97 Matapos kong kwentuhan ang aking magkambal ay nakatulog naman sila nang mahimbing, they held my arm as if afraid that I might leave them again. Unti-unti rin akong dinalaw ng antok. Maybe the comfort of home my twins are giving me made me realize that, my body is not only tired, it is also tortured and tormented. It's such a miracle that I'm still sane. Nang magising ako ay madaling-araw na, dahan-dahan kong inalis ang yakap nila sa magkabilang kamay ko, pagkatapos ay bumangon na ako, pinagmasdan ko ang maamong mukha ng aking magkambal. Humihilik si Levitrei habang si Levitrish naman ay bukas ang bunganga, I smiled as I look at them, Levitrei reminds me of the young version of Liham, pain striked my heart upon thinking him. It seems like I have to face reality again. I gav

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD