Kristina's POV
Hindi ako mapakali, na-gi-guilty ako dahil hindi ko sinabi kay Dylan na ang lalaking kinamumuhian niya ay ang ama ko. Paano ko sasabihin sa kaniya?
Di-nial ko ang number ni Papa. Pero hindi ko siya ma-contact. Nakapatay ang phone nito. Gusto ko sana itanong sa kaniya ang lahat kung totoo ba talaga ang binibintang sa kaniya.
Napakamot ako ng ulo at nagpaikot-ikot sa living room.
Maagang umalis si Dylan. Hindi niya rin ako pinapasok sa office. Magpahinga na lang daw muna ako.
Gusto ko nang sabihin sa kaniya ang lahat.
Napaigtad ako sa biglaang pagsalita ni GIna sa likuran ko.
"Ma'am, malamig na juice po. Pinagtimpla ko po kayo, mukha po kasing hindi niyo alam ang gagawin niyo. Ito po pampa-kalma." Ibinigay niya sa akin ang basong may laman ng juice.
Buntong hininga
