Chapter one hundred
JIN’S POV’S
Bakit ganito ang pakiramdam ko sa batang ito hindi ko maiwasan na maging sabik na makita sya at mahawakan
Wala namang nangyari sa amin ni Justine pero bakit pakiramdam ko ay anak ko to? imposible talaga hindi ako magkakaganito kung hindi ko to anak
Malapit sa puso ko ang bata simula pa lang ng makita ko sya
Narito ako ngayon sa kwarto niya at dalawa lang kami ngayon dito wala si Justine at wala naman akong pakealam sa kanya
“ Bakit ang lapit ng loob ko sayo” ang mga ngiti niya ibang iba parang may naaalala ako sa mga ngiting to hindi si Justine kundi si Ellie ang nakikita ko
“ Sana si Ellie na lang ang mama mo” binuhat ko sya napakabait na bata
Nagtataka parin ako kung papaanong nanganak si Justine sigurado naman akong walang nangyari sa amin at umin
