And it's enough. Getting myself involve with someone dangerous is already enough. I mean, yes. I'm brave enough to go out but I rather choose to go out because honestly speaking, I really need a job.
Kaya naman kahit may nakikita akong hindi maganda sa pangalawang kompanya na napuntahan ko, sapat nang may isa na akong nakabangga. Wala rin talagang magagawa ang mga kagaya ko na naghihirap pa lang sa buhay dahil ang isa sa nagpapaikot ng mundo ay ang pera, na wala ako.
Hindi rin puwedeng umuwi ako sa probinsiya kung nasaan ang mga magulang ko na wala man lang akong naipupundar dito. Hindi rin puwedeng lagi akong umaasa sa mga kaibigan ko kahit na sabihin nilang hindi ko dapat sila bayaran. Simula pa lang nang makaalis ako sa probinsya at nakalipat dito sa siyudad, nangako ako sa sarili ko
