WITH MY HOT NINONG

CHAPTER- 4

ANG PANUNUKSO

JAMILAH POV.

ARAW ng pagtatapos ko at ang aking mga magulang ay nakapwesto sa upuan na nakalaan sa kanila para sa mga anak: Honor students. Sapagkat natamo ko ang ikalawa sa pinakamataas na grado (Magna c*m Laude) nasa bandang unahan sila.

Malalapad ang ngiti ni Mommy at Daddy, siempre sobrang proud sila sa akin dahil sa silver medal na mamaya lang ay nasa leeg ko na. At masaya din naman ako pero hindi lubos ang kasiyahan ko dahil hanggang sa mga oras na yon hindi ko pa nakikita ang Ninong Ruins ko.

Nang magsimula ang graduation ceremony panlulumo ang naramdaman ko dahil hindi yata darating ang lalaki ikalawa sa pinakamahalaga sa buhay ko. Siempre pinaka una si Daddy at sumunod ang aking Ninong Ruins, nag paganda pa ako ng husto para sa kaniya pero wala naman pala siya.

Habang naglalakad ako patungo sa entablado kaagapay ang parents ko pilit ang ngiti na ibinibigay ko sa kanila. Ayaw kong isipin nila na hindi ako masaya samantalang natupad ko na ang pangarap ko na makapagtapos ng pag-aaral.

“Anak, bakit matamlay ka yata?” Nag-aalala na tanong ni Mommy sa akin.

“Sorry po, mommy ko, pero masaya naman po ako.” Nang biglang may yumakap sa akin.

“Congratulations, baby ko. Sorry i’m late, sobrang traffic.” Aniya sabay abot ng flowers bouquet at napangiti na ako.

“Ninong ko, aakyat pa po ako sa entablado para sa medal at diploma ko. Salamat po sa magandang bouquet.”

“You’re welcome inaanak, sige dito lang muna ako sa upuan.” Wika pa ni Ninong Ruins habang hawak ang flowers hindi ko naman yon pwede dalhin pag akyat kaya sa kaniya muna.

Nang tawagin ang pangalan ko ay umakyat na kami ni Daddy at Mommy, sinabitan nila ako ng medal at panay klik ang camera. Malapad akong napangiti nang makita ang ninong ko na kinukuhanan ako ng litrato gamit ang cellphone niya. At hanggang bumaba kami ay sumalubong siya sa akin at muling inabot ang flowers bouquet. Ang hindi ko inaasahan nang halikan niya ako alam ko maraming nakakita lalo na si Addison. Dahil pag sulyap ko sa kaniya ay tinaasan niya ako ng kilay.

Nang tuluyang matapos ang ceremony ay agad akong hinila ni Ninong palabas ng hall.

“Ninong, sandali po at hintayin muna natin sila Mommy at Daddy.”

“Huwag na at nag-usap na kami ng Daddy mo.”

“Okay, pero pupunta muna ako sa rest room mabilis lang ako.” Ani ko kay ninong at tumango naman agad ito kaya humakbang na ako palayo. Dahil nagmamadali na ako ay agad akong pumasok sa loob sapagkat nararamdaman kong anumang oras lalabas na ang ihi ko.

Nang matapos ay akmang lalabas na ako ng marinig ko ang boses ni Addison meron itong kausap. Hindi ko lang mabosesan kung sino pero babae din.

“Nakita mo hinalikan ang malanding Jamilah na yon? Feeling maganda ‘di hamak naman na mas maganda ako sa kaniya, huh!”

“Akala ko ba aagawin mo sa kaniya ang hot na lalaking yon?”

“Oo naman, at ngayong gabi sisiguraduhin ko na magiging akin siya.”

“Paano mo magagawa eh laging naka dikit ang Jamilah na yon?”

“Akong bahala, at sisiguraduhin ko na hindi na babalikan ni Papa Ruins ang malanding babaeng yon.” Ani pa ni Addison.

“Bilisan mo ng kumilos at baka makahalata.”

“Hindi siya makakapalag apat na lalaki ang binayaran ko upang pagsawaan ang katawan ng gaga, huh!”

“Kuyom ang aking kamay dahil sa mga naririnig. Pero hindi muna ako lumabas at hinintay na makapasok sa bawat cubicle ang dalawa. Saka pa lamang ako lumabas at nag diretso sa kinaroroonan ni Ninong Ruins. Subalit wala na ito sa lugar na pinag-iwanan niya.

Kinabahan ako nang makita si Addison, mabilis ang lakad patungo sa ibang direksyon. Kaya agad na sinundan siya. Palinga linga din ako sa paligid ngunit hindi ko talaga makita si Ninong Ruins.

Hanggang nakarinig ako ng mga boses kaya sumilip ako sa siwang ng pintuan.

“What do you want?”

“Leave her hindi siya ang nababagay sayo! Gusto ka ng aking anak kaya siya ang nararapat na maging asawa mo!”

“Hindi ko gagawin ang gusto mo hindi ang kagaya ng anak mo ang babaeng bibigyan ko ng pangalan. At huwag mong subukan galawin ang pagmamay-ari ko magkakasubukan tayo!”

“Ano ba ang nagustuhan mo sa babaeng yon na isang orphan? Samantalang malaki ang maitutulong ng aking anak sa mga negosyo mo!”

“Hindi ko kailangan ng sinuman sa kompanya ko, lalong higit ang anak mo na pinagsawaan ng kahit sinong lalaki!”

“Anong sinasabi mo baka kasuhan kita!”

“Ayan, panoorin mo kung ilang lalaki ang dumaan sa katawan ng ipinagmamalaki mong anak!”

Agad akong umalis nang makita kong patungo na si Ninong Ruins sa pintuan na kinaroroonan ko. Nagmamadali akong bumalik kung saan ko siya iniwan kanina bago ako nag tungo sa restroom. Ang hindi mawala sa isipan ko kung sino ang babaeng sinasabing orphan. At ano ang relasyon ni Ninong Ruins sa babaeng yon?”

Nang matanaw ko si Ninong Ruins ay nagkunwa akong hindi siya nakikita. Nakayuko ako at nilalaro ang isang paa na medyo masakit dahil sa suot kong two-inches heels.

“Baby, let’s go!”

“Ninong, saan ka po galing kanina pa ako naghihintay sayo dito?” pagkukunwari kong ani.

“May kinausap lang akong tao,” aniya saka biglang hinaklit ang bewang ko at kinabig palapit sa katawan niya.

“Maraming tao, Ninong ko, nakakahiya sa kanila?”

“Walang nakakahiya sa ginagawa natin.” Wika pa niya sabay halik sa aking labi. Pero mabilis lang iyon at agad din lumayo saka malapad ang ngiti.

Magkasama kaming nagtungo sa pinaparadahan ng sasakyan niya. Subalit may tumawag sa akin at paglingon ko ay nasa harapan ko na agad si Addison. Yumakap pa ito sa akin at saka bumati.

“Sumama muna kayong dalawa amin may malaking party sa bahay.” Paanyaya nito sa aming dalawa ni Ninong Ruins. Kinabahan agad ako kaya mabilis na tumanggi.

“Sorry Addison, may party din sa bahay namin, pagsisinungaling ko sa kaniya.

“Mas mabuti pala kung ganun, doon muna tayo sa bahay tapos lilipat tayo sa inyo.” Nakangiting wila pa niyo sa akin sabay sulyap kay Ninong Ruins na nooy nananatili pa rin tahimik.

“Ahm… hindi ako makakasama sa inyo pasensya na talaga…”

“Baby, let’s go baka malate na tayo.” naiinip na tawag sa akin ni Ninong Ruins.

“Opo nariyan na,” saka hinila ang aking kamay na hawak pa rin ni Addison. Kitang kita ko ang pinipigilan nitong galit sa akin kaya tumakbo na ako sa tabi ni Ninong Ruins.

Ngunit mabilis nakalapit sa amin si Addison at humawak sa bakanteng braso ng aking ninong.

“Pumayag ka na pangako hindi mo pagsisihan ang pagsama sa bahay namin.”

“Let me go!” Sabay alis ni Ninong sa kamay ni Addison.

“Bakit ang arte mo tingnan mo nga ang babaeng yah mukhang probinsyana! Samantalang ako ang pinakamaganda sa lahat ng naririto at pinag-aagawan ng lahat pero nagkukunwari kang ayaw sa akin, huh!” mayabang na pahayag ni Addison.

“Halika na baby,” sabay kabig ni Ninong sa baywang ko at hindi na pinapansin ang mga sinasabi ni Addison.

“Pagsisisihan mong tinaggigahan ako at ikaw Jamilah, hindi ka marunong tumupad sa usapan. Kaya humanda ka sa muling pagkikita natin sisiguraduhin kong iiyak at magmamakaawa ka sa akin.”

Nagpatuloy kami sa paglalakad kahit lumingon ay hindi na namin ginawa. “Forget her, hindi mo dapat pinag-aaksayahan ng panahon ang kagaya niya.” ani pa ni Ninong Ruins.

“Kahit paano naging kaibigan ko rin naman siya kaya hindi ko agad maalis sa isipan ko.” sagot ko habang hindi mawala sa aking dibdib ang kaba. Lalo pa at narinig ko ang mga plano ni Addison laban sa akin.

“Alam ko naman yon, baby, pero ang katulad niya ay dapat mo ng kalimutan. Hindi siya tunay na kaibigan bagkus ay magiging mitsa lang ng iyong kapahamakan.”

“Opo, Ninong Ruins, marami siyang pinaplano na masama laban sa akin.”

“Baby, sabihin mo sa akin kagaya ng ano?”

“Ahm… heto yung sinabi niya pakinggan mo po habang naroon ako sa loob ng toilet cubicle tapos dumating sila ng kasama niya. Agad kong nirecord ang mga sinasabi nila upang meron akong hawak na ebidensya sakaling magkatotoo ang plano niya.” saka inabot ko kay ninong ang aking cellphone.

“Baby, sorry sana sinamahan na lang kita hanggang doon sa pintuan.” hinging paumanhin sa akin ni Ninong Ruins matapos mapakinggan.

“Ayos lang po ninong, mabuti nga yon nalaman ko ang masamang balak niya laban sa akin.”

“Hindi ko yon papayagan kaya huwag kang matakot.” saka ako niyakap ni Ninong Ruins.

“Alam ko naman po yon ninong ko,” at gumanti na rin ako ng yakap sa kaniya.