Yukiro POV
"Yukiro tsumibito! Ima ie ni kaerimasu! Suwail ka Yukiro! Umuwi ka na ngayon din!" Nailayo ko ang telepono sa tenga ko. Who's on the line? My father.
Yup. Siya nga! He woke up me in the middle of the night para lang pauwiun ako. Ang bilis talagang kumilos ni Mera at mga minions niya. Tsk, tsk, tsk is he scaring me?
Sa pamamagitan ng ama ko? Psssh! Kahit ano pa ang sabihin niya sa ama ko hindi nito mababago na hindi ako kayang paniwalaan ng sarili kong ama. How ironinc my life is. Ang dapat sanang nag-aaruga at nagmamahal sa akin ay abala sa kanyang paghihiganti.
"No, Dad. I will stay here. Ito naman ang gusto mo hindi ba, wala ka ng babantayang weak?" Ilang taon akong nanahimik sa isang tabi na sana kahit konti lang bigyan niya naman ako ng oras kahit minsan lang pansinin
