KABANATA 36:
NANATILI akong tahimik. Hindi maalis sa isip ko iyong mga sinabi niya at parang pinoproseso ko pa ang lahat ng iyon. Paulit-ulit kong binabalikan dahil ang sarap lang pakinggan. Hindi niya binitawan ang aking kamay.
Ilang sandaling katahimikan ang namayani. Pareho kaming nakatitig sa TV screen pero lumilipad pa rin naman ang aking isipan. I feel calm and peace. Kahit na ganito lang lang ay okay na kami. Nakaka-overwhelm pa din iyong mga inamin niya.
"Mom would be thrilled if she knew about our relationship. This is one of her wishes, and now it came true," he chuckled.
Ngumiti ako at sumulyap sa kanya na nakatingin din pala sa akin. Nagkangitian tuloy kaming dalawa.
"I agree. Your Mom is persistent, a kind and loving friend of mine. Well, hindi naman talaga kaibigan ang t
