KABANATA 32:
NANG makabawi ay awtomatikong sinara ko ang pinto pero maagap niya iyong napigilan gamit ang palad nito. Dinungaw niya ko sa siwang ng pinto.
Hindi ako makatingin. Tila naglaho ang sama ng loob ko para sa kanya. Nawala ako sa konsenstrasyon. Nagrambulan lahat ng ideya sa isip ko at ang tanging nakatatak na doon ay iyong ginawa nitong paghalik sa akin sa kanina.
“Come out, there’s already a long que outside,” sabi nito ng hindi ako nilulubayan ng tingin.
Napangiwi ako. Hindi ko naisip na may namuo na pa lang pila sa labas. Akala ko wala dahil walang kumakatok para pumasok.
Napilitan akong lumabas pero ang totoo gusto kong magtago sa kahihiyan. Iniisip ko agad na baka pinaguusapan nila ako dahil alam na nila na may halik na naganap kanina. Baka makasalubong ko din iyong n
