Elliza POV
Lahat kami ay natulala sa nakita at tumulo ang luha ko ng maalala ang sinabi nya
"Elliza no!! Hindi mo gagawin yan"pinilit kong tumayo at lumapit sa kanya na ngayon ay nakatayo na sa lupa na nanghihina
"Nagawa ko na eh"sabi nya at parang lalo syang nanghihina
"Elliza! Bakit mo ginawa yon?"tanong ng mga kaibigan ko habang naiyak
Magsasalita pa sana ako ng biglang tumumba si Elliza kaya sinalo ko sya at napaupo nalang kami habang sya ay nakahiga sa lupa at nakapatong ang ulo sa akin
"Dapat hindi mo yon ginawa!"naiyak na sigaw ko
"Ginawa ko yon para sa inyo para mabuhay yung mga namatay na studyante para magamot yung sugatan at para kay Aicelle"nakita ko yung pagpatak ng luha nya kaya mas lalo akong naiyak
"Eh paano ako? Naisip mo ba kung anong mangyayari sa akin pag nawala
