Ang dating maingay at masaya nilang kwentuhan sa pagkain ay nangawala. Nababalot ng katahimikan ang paligid dahil sa sinabi namin ni Kuya Gio na sa tingin ko ay nakasama pa sa kanilang magkapatid dahil nagtatampo yata si Kuya Jiro na hindi niya iyon alam. Kahit anong gawin ni Lola na pagpapasigla sa kanila, sila ay nananatiling tahimik, nakayuko at sumusubo ng pagkain. Miski pala roon, ang kakaunting kanin na kanilang kinuha at ulam na pinaka-malapit sa kanila lamang ang kinakain nila at sa napakabagal na paraan.
Hindi ko alam kung bubuntong hininga ako o ano. Tanging tunog ng kubyertos lamang ang maririnig. Gusto kong tumayo ngunit nakakahiyang gumawa ng ingay dahil panigurado na kapag iniurong ko ang bangko ay mabubulahaw ang katahimikan nila. Gusto ko tuloy ipasag ang paa ko sa in
