“OKAY ka na ba, Sephany?” masuyo pang tanong ni Prix sa bunso nitong kapatid na si Sephany.
Tumango si Sephany na nakayakap pa rin sa kaniyang nakatatandang kapatid. “Salamat, Kuya Prix. Pinagaan mo ‘yong loob kong sobrang bigat,” aniya na medyo kumibot na naman ang mga labi. “Sa totoo lang, hindi ako makapag-isip ng maayos.”
“Dahil kinakain ka ng stress. Isa pa, ang hina mo raw kumain.”
“Sino ang nagsabi sa iyo na narito ako?” sa halip ay tanong niya.
“Hindi mo na kailangang malaman pa. Hindi mo rin kailangang magalit sa pamilya ni Ayah dahil lang isa sa kanila ang nagsabi kung nasaan ka ngayon. Concern lang sila sa iyo.”
“Si Zeb ba ang nagsabi sa iyo, Kuya?” aniya na tiningala ito.
Sa pagkakataon na iyon ay hindi na rin ito nakatanggi pa. Napabuntong-hininga ito.
“Galit ka ba?” sa
