***LEREN’s POV***
I felt so pleased as Zrion and Rog accompanied me on the way home. Kinikilig rin ako kahit na ni isang sulyap ay hindi pa ako tinatapunan ni Zrion. Nanadya pa yata si Rog dahil bigla-bigla na lang niya inililiko ang mamahaling sasakyan. Minsan biglang kakanan, minsan naman kakaliwa, kung hindi ako ay si Zrion tuloy ang napapadikit sa akin.
“Hindi ka na ba marunong magmaneho?” may impatience na sita na sa kanya ni Zrion.
“Sorry, boss, may iniwasan kasi akong pusa na biglang tawid,” palusot ni Rog. Ngingiti-ngiti ang luko.
Teka, kilala ba niya ako?
Makulit na ngumiti siya sa akin nang magkatinginan kami sa rearview mirror. Parang, eh.
“Uhmm… saan po ang bahay niyo, Miss Eerie?” tanong niya sa akin nang muli niya akong sulyapan sa salamin.
“Sa....” Muntik-muntika
