Inescapable touch

CHAPTER 2: FIGHTING THE URGE

DION

1 new notification was received.

Danaya Salazar liked your photo.

----

"I see she is still an attention seeker, huh?" nakangising bulong ko habang pinagmamasdan ang litrato na kanyang ni-like. Kasalukuyang binabagtas ko ang daan patungo sa bahay dahil tumawag kasi sa akin si Tita Josie na nag-aala na siya sa kapatid ko dahil gabi-gabi raw itong pumupunta sa bar na ipinatayo niya.

Naisipan kong tawagan ang cellphone ni Danaya para magpaalam na uuwi ako sa bahay. May kukunin din kasi akong ilang gamit na naiwan ko sa kwarto, 'yon ay kung hindi niya pa ipinagtatapon.

"Hello? Danaya?" tanong ko sa kabilang linya. "Ma'am, sandali po, hello po, Sir?" Nagulat ako no'ng boses ni Christine ang narinig ko instead of my sister. "Christine? Anong nangyayari?" walang buhay kong tanong. "Opo si Christine po ito. Ano po kasi nandito po si ma'am Danaya sa--" Naputol ang kaniyang sasabihin tapos si Danaya na ang sumagot.

"Hello? Shino 'to?" tanong niya. Base sa tono ng kaniyang pananalita, malamang lunod na siya sa alak. " Tsk, you're drunk," matipid kong sagot.

"Yesh. Shino ka ba? Jammy? Bakit mo ako tinakasan, huh? Alam mo namang hikaw lang ang nakakaushap ko tungkol sha mga hinanakit ko, right? Pagod ka na rin ba sa ugali ko? Hahahaha! F*ck you!" Bago ko siya sagutin, isang buntonghininga ang aking pinakawalan.

"Danaya. I'm not Jammy. I am Dion."

"Huh? Dion? The as*hole Dion?" hindi makapaniwalang bulalas niya. Tumawa ako sa kaniyang tinuran.

As*hole na pala ako ngayon? Interesting.

"Stay still, papunta na ako d'yan," ani ko tapos ibinaba na ang tawag.

I felt guilty hanggang ngayon, aaminin ko. Hindi ko naman inaakalang aabot kami sa ganitong punto.

Kung nag-ingat lang sana ako---

Psh, stop blaming yourself, tapos na.

Pagkababa ko sa sasakyan, sumalubong agad sa akin ang dalawang naglalakihang bouncer.

"Good evening, Sir," masayang bati no'ng dalawa. Akala siguro nila customer ako, tsk. Pasensya na kung papatayin ko ang kanilang ekspektasyon.

Pagkapasok ko sa loob tumambad sa akin ang walang malay na katawan ni Danaya na nakaupo sa stool.

"Sir, pasensya na po. Ayaw po talagang magpaawat ni Ma'am kahit anong saway ko," ani Christine. Tumango lang ako tapos marahang kinarga ang bagsak na katawan ni Danaya.

She always brags her age, kesyo kaya niya nang mag-isa, at hindi na niya kailangan ang tulong ko but look at her, she sleeps comfortably sa bar. Pasalamat siya at walang customer, paano kung umabot sa puntong dagsain at hindi na siya maasikaso ng mga staffs niya? Tsk.

'Ang bilis mo lang hablutin sa kawalan,' bulong ko.

"Susunduin ko na ang boss niyo," sabi ko do'n sa dalawang bouncer. Nag-aalangan man, hinayaan nila akong makalabas dahil sumenyas si Christine na padaanin ako.

"Pakibilisan ang pagmaneho," utos ko sa driver.

Alam kaya ni dad ang tungkol dito?

Tss, hindi na ako magtataka kung takas lang ang pagpundar niya sa kaniyang bar dahil wala namang nabanggit si dad tungkol sa pinagkakaabalahan ni Danaya ngayon.

Should I tell him na laging lasing ang anak niya?

Nah, baka mas lalong sumama ang pakiramdam no'n.

Pinagmasdan ko ang mukha nitong nakahilig sa aking dibdib. Hinawi ko ang ilan nitong buhok na nakaharang sa kaniyang payapang mukha.

Kahit 22 na siya ngayon, hindi pa rin nagbago ang kaniyang itsura. She’s still the same angel na hinangaan ko noon hanggang ngayon.

Dumako ang aking mga mata sa mapupula nitong labi. Napalunok ako no'ng mapako ang aking tingin sa kaniyang kainosentihan. Mabilis kong binawi at ibinaling ang mga mata sa bintana dahil nagsisimula na namang umakyat ang apoy sa aking katawan.

Habang nililibang ang aking sarili, doon ko lang napagtanto na

I've endured a lot---

D*mn.

Kinagat ko ang aking ibabang labi. Pilit kong iwinawaksi ang masamang hangaring namumuo sa aking isipan ngayon. Kapatid ko si Danaya, at gagawin ko ang lahat para manatili nakabuhol ang koneksyon naming dalawa.

Kahit na ang katumbas no'n ay ang aking kaligayahan, ang aming kaligayahan.'I'm sorry.' I wanted to say those words to her noon pa man. Sariwa pa rin sa akin ang araw kung saan naglakas loob siya na humakbang palabas ng kanyang boundary. I wanted to hold her hand dahil iyon ang idinidikta ng puso ko. Ngunit mas malakas ang sigaw ng isip ko na wag gawin iyon dahil hindi kami para sa isa't isa dahil alam ko naman na, kapag pinairal ko ang kasakiman ng aking laman, magpapahamak kaming dalawa.

I hurt her and made her cry. She despises me now and I am contented with that. Hindi ako nagsisisi sa naging desisyon ko.

"Nandito na po tayo, Sir," pamababasag no'ng driver. Maingat kong binuhat ang katawan ni Danaya at naglakad papasok. "Magandang gabi po, Sir," bati ni Tita Josie. Tumango ako para ibalik ang kaniyng pagbati. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa't dumiretso na sa kwarto ni Danaya. Inilapag ko ang kaniyang katawan sa malambot na kama at bago siya iwan. Bago lumisan, pinagmasdan kong muli ang mukha nito.

"Don't make me cross the line, Danaya, I'm begging you," bulong ko.

DANAYA

"What the f*ck! Ughh!" bulalas ko. Sinipat ko ang orasan at nalaman ko na alas dose pa lang ng gabi. Shuta! Ang sakit ng ulo ko, para akong dinuduyan ng alon.

Huh? Bakit nasa kwarto ako? Sinong nagda--

Oh, sh*t!!

"Natigilan ako noong bumuhos ang ala-ala na hindi pamilyar sa akin.

Oh my gosh! Hinatid ba ako ni Dion dito sa bahay?

Nagmamadali akong lumabas kahit na sabog-sabog ang buhok ko at hindi pa ako nakakapagbihis. Nadatnan ko si Tita Josie sa baba na nagliligpit ng pinakainan.

"Ohhh, Tita, nandito pa ba siya?" nahihiya kong tanong. Tumango ito na ikinasabik ko.

Shet! Hindi ko alam kung bakit pero natuwa ako nang labis no'ng malamang nandito pa rin siya. Hmm, mags-stay kaya siya ngyong gabi?

"Sige Tita, salamat," paalam ko. Dali-dali akong bumalik sa aking kwarto at nagpalit ng damit. Pinalitan ko lahat at nagsuot ng sexy lingerie. I know this is absurd, pero wala nang atrasan ito. Siguro may natitira pang tama sa aking sistema pero keri naman. Inayos ko ang aking buhok at nagpabango.

"You can do this, Danaya. This is now or never," bulong ko sa aking sarili habang pinagmamasdan ang aking itsura sa salamin.

Okay, girl! Fighting!

Lumabas na ako sa kwarto at nagtungo sa terrace kung saan madalas na tumambay si Dion. Hindi naman ako na-disappoint dahil nakita ko itong nakaupo habang umiinom mag-isa.

"Mind if I join you?" bungad kong tanong. Hindi ito nagulat, ni wala nga akong nakitang ekspresyon sa mukha niya. "Kakainom mo lang, ‘di ba? Dapat nagpapahinga ka ngayon sa kwarto mo," wala sa hulog niyang sagot. Ngumisi lang ako at hindi nakinig sa kaniyang tinuran. Naglakad ako palapit tapos kinuha ang wine glass na pagmamay-ari niya. Nagsalin ako ng inumin at hindi nagdalawang-isip na lagukin ang alak. "Hindi ka naman siguro magagalit na ginamit ko ang baso mo, hindi ba? After all, we're siblings," ani ko gamit ang mapaglarong boses. Hindi kumibo si Dion ngunit hindi nakaligtas sa akin ang malagkit niyang titig.

"Ako na," alok ko no'ng tangkain niyang kunin ang kanyang baso. Hindi siya pumalag at hinayaan niya akong pagsilbihan siya. I'm enjoying this f*ckng opportunity, oh my gosh! Hindi niyo alam kung gaano kalakas 'yong t***k ng puso ko no'ng magtama ang mga mata namin. Halos masambit ko na ang lahat ng mura dahil sa kakaibang nararamdaman. Pagkabigay ko ng inumin sa kaniya nagsalita ito. "Ihahatid na kita sa kwarto mo," ani 'ya. Tumayo na rin siya pero muntik na siyang matumba.

Oh bijj---

Lasing na ba siya?

Kanina pa ba siya umiinom?

"Are you okay?" alalang tanong ko habang inaalalayan itong makatayo. Pinagmasdan ko ang mukha niyang napakalapit lang sa akin. Hindi ko mapigilang hindi titigan ang nakakatakam nitong mga labi.

I wish I can devour them right here, right now.

I'm losing my f*ckng temper, help me.

My mind is swirling, hindi ako makapag-isip nang matino. The urge to make a move is getting stronger. Should I give in?

Matatanggap ko kaya kapag tinulak niya ako palayo?

Paano kapag hindi?

Shet!!! He's your brother!

Get a hold of yourself, Danaya!!

But I waited for this day to come.

UGH!!!! What should I do?!

Ikinurap ko ng ilang beses ang aking mata at inilayo ang paningin. Tinulungan ko siyang maglakad hanggang sa makarating kami sa kaniyang kwarto. Pasalampak itong humiga sa kaniyang kama habang nakababa ang kalahating katawan.

"Geez!" bulalas ko. Hinila ko ang katawan nito para iayos. Hindi ko inaasahan na gagalaw siya nang basta-basta kaya napatid ang kamay ko dahilan para malugmok ako sa kaniyang dibdib.

The moment na humalik ang balat ko sa katawan ni Dion, wala na. Tuluyan nang nanaig ang munting demonyo sa aking isip.

Niyakap ko ang mainit niyang katawan habang nakapikit.

Sana hindi niya ito maalala bukas dahil wala talaga akong mukhang maihaharap sa kaniya.

"Danaya," bulong ni Dion. Mabilis akong naupo at nahihiyang lumayo. "I'm sorry, hindi ko sinasadya. Napatid lang ang kamay ko kaya---" Hindi ko na natapos pa ang aking sasabihin no'ng angkinin nito ang aking labi.

Hindi ko inaasahan na gagawin ito ni Dion. Never in my dreams kong naisip na hahantong kami sa ganitong sitwasyon.

Ipinikit ko ang aking mga mata at nagpatianod sa kaniyang mapusok na galaw. Sinabayan ko ang indak ng kaniyang dila habang hinahayaang maglakbay ang kaniyang dalawang kamay sa aking desperadong katawan.

Hinaplos niya ang bawat sulok nito dahilan upang kumawala ang mahihinang ungol mula sa aking bibig.

He started to undress me while his eyes are closed. Hindi ko alam kung ano ang mangingibabaw sa akin ngayon. Are we really doing it?

Shet! Papayagan ko ba?

Sa aming dalawa, ako ang may matinong kaisipan ngayon. Paano kapag naalala niya kinabukasan ang lahat? Paano kapag pandirihan niya ako?

Paano kapag lalong lumayo ang loob niya sa akin?

Dahil sa takot na nagsimulang yumakap sa aking katawan, mabilis kong inilayo ang katawan ko kay Dion. Niyakap ko ang aking sarili at dali-daling lumabas sa kwarto nito.

Pagbalik ko sa aking silid, isinara ko kaagad ang pinto at nagsimulang umiyak. Hinaplos ko ang aking katawan tapos dumiretso sa banyo upang maligo nang hindi hinuhubad ang damit.

I'm such a fool.Paano ko nagawang hayaang lamunin ng desire ang aking utak?He has a fiancee, for Pete's sake!

"You're such a fool, Danaya. Such a f*cking fool!"