Amanda’s POV
“Nag-iinom ka ba Harina?”
Napatingin kaming lahat kay Aling Josie na lumabas at pansin kong may dala-dala itong kulay green na bote. Pamilyar ‘yon saakin. Umupo na ito sa pwesto. Halos madami-dami na rin ang nakain namin at itong Wagyu na sinasabi ni Karina, ang dami niyang binili. Grabe, ang mahal pala talaga, magsasamgy lang naman sa bahay gumastos pa ng 35,000.
Pero mabuti nalang at nagawa kong tuluyang ilibang ang sarili ko.
“Oo—
“Huwag niyong lasingin ‘yan, masisira ang buhay niyo.”
Sasagot palang sana si Karina nang biglang sumalansan si Lei. Nakatanggap ito ng masamang tingin kay Karina habang ako ay natawa ng bahagya.
“Madali ka bang malasing?” Tanong ko rito saka sumubo sa pagkain. Mabilis itong umiling at kahit hindi ko pa ito nakasamang uminom ay parang
