KABANATA 30

2198 Words

MALAMIG ang pakikitungo ni Mama sa akin. Ayos lang. Naiintindihan ko pero nasasaktan naman ako. Kinakausap ko siya at sinasagot niya ako pero ramdam ko iyong lamig ng pakikitungo niya sa akin. Ilang araw ang lumipas. Wala pa ring nakakaalam sa tunay kong kalagayan kundi kami lang ni Mama. Tingin ko hindi naman kailangan pang sabihin. Bukod sa nakakahiya dahil wala naman akong nobyo at hindi din naman ako kasal. Hindi naman sila nagtatanong din. Siguro kung lumaki at halata na ang tiyan ko. Tsaka ko na lang sila sasagutin kasi malamang magtatanong na sila 'non. Nagpatuloy ang araw namin ni Mama sa pagbabantay sa store. Hindi namin napagusapan ang tungkol sa pagbubuntis ko pero si Mama ang nagpapa-alala sa akin na dapat kumain ako sa tamang oras.  "Kumain ka na. Hindi 'yong ginugutom mo p

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD