"Puwede na siguro ito, Alec. Madami na..." sabi ko sa kanya habang pababa narin siya sa puno ng mangga.
Sinuot niyang muli ang kanyang tsinelas at lumapit sa kinatatayuan ko. Kinuha niya mula sa akin ang may tamang laking basket na pinaglagyan namin ng mga ripe mangoes. Binigay ko naman ito sa kanya.
"Kailan ka pa natutong umakyat sa puno?" I asked. I was just curious.
He smiled. "I just know."
Bahagya akong napanguso at hindi na dumugtong pa.
Tumango nalang ako at nagpaalam narin kami sa mga nakasamang mag-harvest. We were silent for few moments. Until he spoke.
"Kate..." marahan niyang tawag.
Hindi ako nagsalita.
Ilang sandaling naghari ang katahimikan sa amin. Yumuko lang ako at tiningnan ang aking mga hakbang. I was also wearing just a pair of slippers.
"Tara na. Baka h
