Nanatili sa akin ang mga mata niya habang unti unti akong lumalapit. Inalalayan siya ni Trinity para bahagyang makaupo at makasandal sa headboard.
"Alec..." tumulo na agad ang luha ko. I gently touched the cuts and wounds on his face... Umiling ako. Hindi makapaniwala sa nagawa sa kanya ni Dad!
"Shh..." he reached for my cheek and wiped my tears.
"I'm sorry..." I sobbed.
He shook his head. "Shh... Stop it, baby."
I hugged him as I cried. Niyakap niya rin ako pabalik at patuloy akong tinahan. Alam kong hindi lang kaming dalawa ang naroon sa silid. His Mom and sister were there. Ngunit hindi ko na iyon gaanong inisip. Basta ay mayakap ko lang siya.
"What's that?" puna niya makaraan ang ilang sandali nang pareho naming narinig ang pagrereklamo ng tiyan ko.
I bit my lower lip at kumalas
