"Is that... true, Aisla?" Tanong ni Amara sa hindi makapaniwalang tinig.
Hindi ako sumagot. Kinagat ko na lamang ang pang-ibabang labi ko. Pinanatili ko ding nakayuko ang ulo ko dahil hindi ko kayang makita ang hitsura ng mga pinsan ko. Alam ko na may bahid na ng pandidiri ang mukha nila ngayon. At hindi ko iyon kayang makita.
Alam ko sa sarili ko na darating ang araw na 'to, ngunit hindi ko alam na ganito kabilis! Hindi ako handa sa ganito. At mas lalong hindi pa ako handang bitawan ang kapatid ko.
Iniisip ko pa lamang ang mga puwedeng mangyari ngayon na alam na ng iba sa pinsan mga namin, nasasaktan na ako dahil alam ko na hindi sila papabor sa aming dalawa. Wala akong masasabi na kakampi namin bukod kay Ivette.
"It's true!" Deklara ni Rianne. "Look at this. 'Di ba, ganitong-ganito '
