"Mr. Professor, ayos lang po ba kayo?" bigla akong nag-alala ng mapansin kong napahawak siya sa poste habang sapo niya ang kaniyang dibdib
"Ayos lang ako, Ms. Ramirez." sagot nito habang sapo pa din ang dibdib. Hindi ko na napigilan na lapitan ito.
"Dapat siguro umuwi na kayo, Mr. Professor. Okay lang po talaga ako dito. Puwede niyo kong iwan dito."
"Paano ko magagawa 'yon? Uuwi lamang ako kung maisipan mo ng sumakay ng taxi para umuwi."
Napakamot ako sa aking ulo. Hindi ko nga alam kung saan ang direksyon ko ngayon. Gusto ko lang talagang mapag-isa muna at huwag na munang umuwi.
"Ang kulit niyo naman po, Mr. Professor."
"Ikaw ang makulit, Ms. Ramirez. Hinahanap ka na ng mga magulang mo ngayon kaya dapat sumakay ka na ng taxi. Ako na papara ng taxi para iyo na bata ka." biglang tumay
