Tulala lang ako habang nakatingin sa laptop na nasa harapan ko. Paulit-ulit na nagre-replay sa utak ko ang eksena namin sa kusina kaninang umaga. Tanghali na at nandito na ako sa opisina, ilang oras na akong nandito pero wala pa rin akong natatapos dahil sa pagiging lutang.
“You fvcking, b*tch! Sino ka para utusan ang dyosang katulad ko? Pasalamat ka’t hindi kita matiis,” pantay na kilay na asik ng kaibigan ko habang mabilis na naglalakad patungo sa akin.
Agad nagbago ang mood ko, pakiramdam ko ay para akong bata na nanalo sa palaro sa pagdating niya. “Dala mo?” excited kong tanong.
Nakita ko ang pag-ikot ng mata niya at saka ibinagsak ang sarili sa upuan na nasa harapan ko. “Sana man lang tinanong mo muna kung okay lang ba ako bago mo tanungin `yong pakay mo,” sarkastikong saad ni A
