Chapter 22
"DAMAGE"
Napahinga ako ng malalim nang makasakay sa kotse ni Noah. Nakatingin lang ako sa kawalan at hindi mapakali. Ilang linggo ko rin siyang hindi nakita. Nag-tetext siya saakin pero hindi ko binabasa. Hindi ko alam paano ko nagawa 'yon, dala na rin siguro ng kagustuhan ko na makahinga muna.
"Did you eat?" He asked. Medyo napaos pa 'to at kabado nang magsalita. Napalunok naman ako at sinubukang pakalmahin sarili ko dahil bumibilis t***k ng puso ko.
"I did. Just go straight to my unit," Malamig kong tugon. Hindi na ito sumagot at napatango na lamang. Napatingin ako dahil mukhang 'di siya maayos. Malalim at mugto rin ang mata niya. Kung ikukumpara saakin ay mas maayos na ang lagay ko ngayon.
Nang mapansin niyang nakatingin ako ay tipid lang itong ngumiti kaya agad ko naman
