Pinanghawakan ko ang tinext sa akin ni Cameron ng hapong iyon. Pinigilan kong umiyak kahit naninibugho ako na makita siyang may kasamang iba kanina. Pinilit ko ring inintindi na kailangan niyang umuwi sa bahay nila kasama ang babaeng iyon. Upang hindi maghinala si Anacleta na palabas lang ang lahat ng ginagawa ni Cameron para pasakayin ito sa mga binabalak niya. Kahit papaano ay masaya akong uuwi sa bahay namin dahil sa text niyang iyon.
Kakapit ako sa sinabi niya dahil alam kong magiging maayos din ang lahat at babalik siya sa akin. Na sa huli kami ang magkakatuluyan at magsasama na masaya kasama ang aming anak.
Bumuntong-hininga ako at pinilit na ngumiti kahit masakit sa dibdib. Kaya ko 'to. Kinaya ko nga na palakihin si Zayron ng mag-isa. Kakayanin ko ring mag-isa ang labang ito. Sab
